(۱)         جلال الدین عبد الرحمن بن ابی بکر السیوطی، امام، تفسیر در منثور،جلد اوّل، مترجم، لاہور: ضیاء القرآن، ۲۰۱۰ء، ص: ۲۷۵

(۲)        سہیل احمد خان، مجموعہ سہیل احمد خان، لاہور: سنگِ میل پبلی کیشنز، ۲۰۰۹ء، ص: ۱۶۹

(۳)        ایضاً، ص: ۱۷۵

(۴)        حیدر بخش حیدری، آرائش محفل، مرتبہ سبط حسن، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۰۹ء، ص: ۱۳۳

(۵)        سہیل احمد خان، مجموعہ سہیل احمد خان، ص: ۱۷۲

(۶)        نہال چند لاہوری، مذہب عشق، مرتبہ خلیل الرحمن داؤدی، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۰۸ء، ص: ۱۰۶

(۷)        ایضاً

(۸)        عبد الکریم بن ابراہیم جیلانی، انسان کامل، مترجم فضل میراں، کراچی: نفیس اکیڈمی، ۱۹۸۰ء، ص: ۳۲۸

(۹)        ایضاً، ص: ۳۲۷

(10) "It can even be said that this really only one and the same phemomenon envisaged on two opposite sides,from the standpoint of one and the other of the two consective cycles between which it is interposed.This indeed emerges at once in our geometrical representation. because the end of the one cycle always necessorily coincides with the begining of the other and because we use the word "birth" and "death" in their altogether general acceptation, merely to denote the passage from cycle to cycle, and whatever may be the scope of such cycle, which may just as well be those of worlds & of individuals. These two phenomena accordingly accompany and complete each other: human birth is immediate result of a death (to another state) human death is the immediate result of a birth (likewsie into another state) neither of these circumstances can never occur without the other." Rene Guenon, "Symbolism of The Cross", Lahore: Suhail Academy, 2004, p. 98

(۱۱)        شاہ گل حسن، مرتبہ، تذکرئہ غوثیہ از سید غوث علی شاہ، لاہور: خزینہ ادب، ۲۰۰۰ء، ص: ۲۵۲

(۱۲)       فخر الدین حسین، محمد، سروش سخن، مرتبہ خلیل الرحمن داؤدی، لاہور: اورینٹل کالج، ۱۹۶۳ء، ص: ۱۰۳

(۱۳)       حیدر بخش حیدری، سید، گلزار دانش، مرتبہ ڈاکٹر عبادت بریلوی، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۱۹۶۳ء، ص: ۱۴۸

(۱۴)       کمال الدین دمیری، حیات الحیوان (جلد دوم)، مترجم مولانا عرفان سردھنوی، لاہور: ادارہ اسلامیہ، ۱۹۹۲ء، ص۳۴۴

(۱۵)       ایضاً، ص: ۳۵۰

(۱۶)       شاہ گل حسن، مرتبہ، تذکرئہ غوثیہ از سید غوث علی شاہ، ص: ۳۰۷

(۱۷)       میر شیر علی افسوس، آرائش محفل، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۱۰ء، ص: ۳۳۷

(۱۸)       حیدر بخش حیدری، آرائش محفل، مرتبہ سید سبط حسن، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۰۹ء، ص: ۶۰

(۱۹)       نادر علی سیفی، سیّد، بوستانِ خیال (جلد ہفتم)، لاہور: مطبع سیفی، ۱۸۹۵ء، ص: ۶۰

(۲۰)       محمد حیدر علی خان، جادئہ تسخیر، مرتبہ: سلیم سہیل، لاہور: سانجھ پبلشرز، ۲۰۱۲ء، ص: ۱۸۵

(۲۱)       ایضاً، ص: ۲۶۶

(۲۲)       شاہ عالم ثانی، عجائب القصص، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۱۹۶۵ء، ص: ۳۴۲

(۲۳)      خلیل الرحمن داؤدی (مرتبہ)، قصہ اگر گُل، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۱۹۶۷ء، ص: ۴۶

(۲۴)      شاہ گل حسن، مرتبہ، تذکرئہ غوثیہ، ص: ۳۷

(۲۵)      ایضاً، ص: ۵۶

(۲۶)       انتظار حسین (مرتبہ)، انشاء کی دو کہانیاں از انشا اللہ خان انشا، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۰۸ء، ص: ۵۷

(۲۷)      ایضاً، ص: ۲۹

(۲۸)      نہال چند لاہوری، مذہب عشق، مرتبہ خلیل الرحمن داؤدی، لاہور: مجلس ترقی ادب، ۲۰۰۸ء، ص: ۱۵۰

(۲۹)       ایضاً، ص: ۶۰

(۳۰)      محمد حسین جاہ، طلسم ہوش ربا (جلد سوم)، لاہور: سنگِ میل پبلی کیشنز، ۱۹۸۷ء، ص: ۱۱۴

(۳۱)       ایضاً، ص: ۲۹۳

(۳۲)      حیدر بخش حیدری، آرائش محفل، ص: ۹۱

(33) "A miracle occurs that grants him the contrary agreeable thing the moment the contrary disagreeable thing has become agreeable to him.For example,the conditions of the spell on a prince changed into a bear cease to exist as soon as the bear is loved for its own sake.Perhaps a like transformation would take place if a man could become fond of the evil in the world.The moment he could bring himself to cherish illness or suffering,he would hold in his embrance the most charming delight,the most voluptuous positive pleasure would pervade his being.''

Hienrich Zimmer, "The King and The Corpse", New York: Priceton University Press 1973, p. 230