Natural phenomena have significant value in Punjabi poetry, both classical and modern. Trees, plants, shrubs and crops are used as references to enlighten the world; from body to soul. Trees are associated with almost every aspect of human life. This article briefly elaborates countless aspects and meanings related to the greenery of this world used in Punjabi classical folk tales and modern poetry. Local trees, crops and shrubs used as symbols by the Punjabi poets have also been discussed. The article not only focuses Punjabi literary eco-criticism but also explains the relationship of a Punjabi with nature.

(۱)         ظہور احمد اظہر، ڈاکٹر۔ معارف فریدیہ؛ تعارف و ترجمہ دیوان بابا فرید الدین مسعود گنج شکر (لاہور: مرکز معارف اولیاء دربار حضرت داتا گنج بخش، محکمہ مذہبی امور و اوقاف، حکومت پنجاب ۲۰۰۵ء) ص۱۴۳

(۲)        آصف خاں، محمد۔ آکھیا بابا فرید نے (لاہور: پاکستان پنجابی ادبی بورڈ، ۱۹۸۹ء) ص۳۱۴

(۳)        آصف خاں، محمد۔ آکھیا بابا فرید نے (لاہور: پاکستان پنجابی ادبی بورڈ، ۱۹۸۹ء) ، ص ۱۸۰۔۱۸۱

(۴)        ایضاً، ص ۹۴

(۵)        ایضاً، ص ۹۷

(۶)        کلام نانک۔ جیت سنگھ سیتل (امریکہ: اپنا سپرنگ فیلڈ VA22153، ۲۰۰۱ء)ص۲۲۱

(۷)        حمید اللہ ہاشمی۔ مینڈا عشق وی توں شرح کلام خواجہ غلام فرید (لاہور مکتبہ دانیال، ۲۰۰۱)ص۳۵۴

(۸)        نور احمد خاں، ڈاکٹر۔ دیوانِ فرید (جلد دوم) (ملتان: قصر الادب)ص۲۳۷۱۔

(۹)        نبیلہ رحمن، ڈاکٹر۔ فقیر قادر بخش بیدل: رمز وجود ونجاون دی (لاہور: پنجاب انسٹی ٹیوٹ آف لینگوئج آرٹ اینڈ کلچر،۲۰۱۰ء) ص۶۷

(۱۰)       نذیر احمد، سید ۔ کلام بلھے شاہ (اسلام آباد: اکادمی ادبیات پاکستان، ۲۰۰۸ء)ص۴۰

(۱۱)        شیخ عبدالعزیز بار ایٹ لاء۔ ہیر سید وارث شاہ (لاہور: الفیصل ناشران و تاجران کتب اردو بازار ، ۲۰۰۱ء)ص۱۰۲

(۱۲)       حمید اللہ ہاشمی۔ سسی ھاشم شاہ(لاہور۔ مکتبہ دانیال) ، ص۱۳۵۔

(۱۳)       ایضاً،ص ۳

(۱۴)       مولوی غلام رسول عالمپوری۔ احسن القصص (لاہور: پنجابی ادبی اکادمی، سن ن ) ص ۱۸۵۔۱۸۶۔

(۱۵)       نجم حسین سیّد۔ اِکناں ناہیں لون (لاہور؛ رُت لیکھا۔ ۲۰۰۵ء) ، ص۱۰۔۱۱

(۱۶)       امرتا پریتم۔ کاغذ تے کینوس (لاہور: سانجھ پبلشرز، ۲۰۰۶ء) ، ص ۵۲۳

(۱۷)       صابر علی صابر۔ الف دا پاندھی (لاہور: سانجھ پبلشرز، ۲۰۱۲ء)،ص۳۳

(۱۸)       ریاض کھوکھر۔ پکھّو (لاہور: ایس اینڈ کے کمیونیکیشن، ۲۰۰۸ء) ، ص۱۲۰

(۱۹)       ایزد عزیز ۔ کلّے رُکھ دا وِین (ساہیوال: پنجاب لوک لہر، ۲۰۰۹ء)، ص۱۶

(۲۰)       باقی صدیقی۔ کچے گھڑے (لاہور: پاکستان پنجابی ادبی بورڈ، ۱۹۹۴ء) ، ص۱۷۔ ۱۸

(۲۱)       یونس احقر، ڈاکٹر۔ دُکھ اُڈاری لگے (لاہور: پنجابی فاؤنڈیشن، ۲۰۰۹ء) ، ص ۶۲

(۲۲)       ایضاً،ص ۴۶

(۲۳)      زاہد نواز۔ پارے گُھنے مِٹی (لاہور: مسعود کھدر پوش ٹرسٹ، ۲۰۰۶ء) ، ص۱۴۰

(۲۴)      سُرجیت پاتر۔ دُھکھدا جنگل (نارتھ امریکہ: اکیڈمی آف پنجاب، ۱۹۸۸ء) ، ص۶۷۔۶۸

(۲۵)      پاش۔ ساری شاعری (لاہور: سُچیت کتاب گھر، ۲۰۰۵ء)، ص۲۷۸

(۲۶)       کایا گاگد۔ مظہر ترمذی (لاہور: اُدم پبلشرز۔ ۱۹۹۸ء) ، ص۸۹

(۲۷)      شِور کمار: سیپورن کا وسنگریہ (لدھیانہ: لاہور بُک شاب 2۔ لاجپت رائے مارکیٹ، ۲۰۱۲ء) ، ص۶۹۱