Khawja Ghulam Farid was a prominent Sufi poet of Punjabi/Seraiki language. He belonged to a renowned religious and literary family of the Southern Punjab. His main claim to fame is 'Kafi' writing. The theme of his poetry is mysticism. He had employed almost all the literary beauties in his poetry and especially his usage of imagery is unique which distinguishes him from other poets of the Punjab. This article is a study of his imagery usage in his poetry.

۱               حسن انوشہ ، (بہ سرپرستی) ۱۳۴۰ش، دانشنامہ ادب فارسی ، ج۲، سازمان چاپ وانتشارات وزارت فرھنگ وارشاد اسلامی ، تہران․

۲              شبلی نعمانی، ۱۳۶۸ش، شعر العجم ، بترجمہ سید تقی فخر داعی گیلانی ، ج چہارم ، دنیای کتاب، تہران․

۳              شہاب ، مسعود حسن، ۱۹۶۳م ، خواجہ غلام فرید حیات وشاعری، اردواکادمی، بہاولپور، اشاعت اول․

۴              عبدالحق ، مہر ، ۲۰۰۶م، فردِ فرید، نو بہار پریس ، مولتان․

۵              غلام فرید ، خواجہ ۲۰۰۶م ، دیوان خواجہ فرید، بکوشش خواجہ طاہر محمود کوریجہ، الفیصل ناشران ، لاہور․

۶              قاضی، سرفراز حسین، س ․ ن ، مٹھل فرید ، مکتبہٴ عثمانیہ ، لاہور․

۷             لاشاری ، ظفر، ۱۹۹۵م، خواجہ فرید دے تعلیمی نظریات، پاکستانی پنجابی ادبی بورڈ، لاھور․

۸              Gurrey, 1935, appreciation of poetry, First edition, great Britain.