Through the history of Urdu literature, woman poets have either been marginalized or they were like unheard voices of a male dominant society. In the back drop of a typical mindset, they were never too free to create an idiom of their own to express their thoughts and sentiments in any genre of poetry. But for the last few decades, a categorical shift can be seen in this regard, and now Pakistani women poets are defining their roles and voices themselves. This article is a study of the works of contemporary Pakistani women poets.

(۱) سہ ماہی ادبیات پاکستان اہل قلم خواتین ، خصوصی شمارہ، ۲۰۰۷ی، ص ۲۱۱

(۲) ایضاََ، ص ۲۱۴

(۳) ایضاََ، ص ۲۱۹

(۴) ایضاََ، ص۳۵۰

(۵) ایضاََ، ص۲۳۱

(۶) ایضاََ، ص۲۸۰

(۷) ایضاََ، ص۲۰۷

(۸) ایضاََ، ص۲۳۶

(۹) ایضاََ، ص۲۷۸

(۱۰) ایضاََ، ص۲۲۴

(۱۱) ادبیات خواتین کا عالمی ادب، ۲۰۰۲، ایضاََ، ص۸۷۵

(۱۲) ایضاََ، ص۹۰۰

(۱۳) ایضاََ، ص۸۷۷

(۱۴) ڈاکٹر قاضی عابد،مشمولہ اُردو ادب اور تانیثیت، مرتبہ، پورب اکادمی اسلام آباد، ۲۰۱۶ء، ص ۵۵

(۱۵) مشمولہ خاموشی کی آواز، وعدہ کتاب گھر، کراچی، ۲۰۰۳ء ، ص ۲۱

(۱۶) پاکستانی اہل قلم خواتین، ص ۲۲۱

(۱۷) ایضاََ، ص۲۳۶

(۱۸) ایضاََ، ص۲۴۲

(۱۹) زاہدہ حنا،عورت زندگی کا زنداں ، الحمد پبلی کیشنز لاہور، ۲۰۱۵ء، ص ۱۸۵